attwisut

สาเหตุของระบบเผาผลาญที่พังหรือที่เรารู้จักกันนั่นก็คือ โรคอ้วน หรือ การที่มีน้ำหนักเกินกว่าปกติมากๆ เกิดจากการทานอาหารที่ไม่มีประโยชน์ เลยทำให้เกิดไขมันสะสมและยังทำให้อัตราการทำงานของระบบเผาผลาญของเราลดลง ฉะนั้นถ้าอยากจะแก้ปัญหานี้ก็ต้องแก้ที่อาหารเป็นอันดับแรก เรื่องที่สองคือ “การออกกำลังกาย” ร่างกายของเราต้องการกิจกรรมทางกายและการออกกำลังกายเพื่อเสริมสร้างกล้ามเนื้อและพัฒนาระบบต่างๆในร่างกาย ไม่ว่าจะอารมณ์ ฮอร์โมน และอีกหลากหลาย การออกกำลังกายที่หลายคนบอกว่าเหนื่อย ทรมาน กลับสร้างฮอร์โมนที่ช่วยให้การทำงานของอวัยวะภายในทำงานได้ดีขึ้น มีกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นซึ่งเป็นสิ่งที่จำเป็นมากๆต่อการเผาผลาญไขมัน และยังทำเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของสมองอีกด้วย ถ้าเพื่อนๆทำทั้งสองอย่างนี้พร้อมกันอย่างถูกต้องและสม่ำเสมอ แน่นอนครับว่าโรคที่เกียวกับระบบเผาผลาญจะไม่มีทางพังแน่นอนและเพื่อนๆก็มีสุขภาพกายและใจที่ดีเพิ่มขึ้นมาด้วย หากใครที่ยังมีความเสี่ยงมากกว่า 3 ข้อเป็นต้นไป ต้องรีบกลับมาใส่ใจสุขภาพของตัวเองแล้วนะครับ ก่อนที่มันจะสายเกินไป

การทานน้อยกลายเป็นวิธีนึงที่ใครๆหลายคนเลือกใช้เพื่อลดน้ำหนักให้ได้แบบฉับพลัน และมันก็ทำได้ครับ ผมเคยเห็นมาหลายคนแล้วที่ทำได้..แต่ไม่นาน จากนั้นน้ำหนักของเค้าก็ดีดกลับมามากกว่าเดิม เพราะอะไรกัน? การลดแคลอรี่ลงเพื่อลดน้ำหนักมันก็ถูกต้องแล้วไม่ใช่หรอ ทำไมนำ้หนักมันถึงกลับมาเท่าเดิมหรือมากกว่าเดิมอีกล่ะ? ร่างกายของเรามันฉลาดครับ เมื่อไหร่ที่เราลดแคลอรี่ขาเข้าลง ร่างกายก็จะปรับสภาพแคลอรี่ขาออกให้สมดุลตาม เอาง่ายๆว่า มันแปรผันตามกัน และทำไมผมถึงไม่แนะนำให้ลดแคลอรี่มากจนเกินไปเพราะว่าจะทำให้ระบบเผาผลาญลดลงตามครับ การที่ร่างกายลดแคลอรี่ลงมากเกินไปยังส่งผลให้การทำงานต่างๆในร่างกายลดลง รวมไปถึงการทำงานของสมอง เพราะอะไร? เพราะระบบเหล่านี้ต้องการพลังงานจากอาหารในการทำงาน ถ้าลดอาหารลง พลังงานที่ได้รับก็จะต่ำ การทำงานก็ลดลงตาม ดูเป็นสมการที่เข้าใจได้ไม่ยากเลยใช่มั้ยครับ สุดท้ายนี่น่าจะเป็นประเด็นที่ใครหลายๆคนเจอคือ การดีดกลับของน้ำหนักหลังจากที่ลดแคลอรี่มากจนเกินไป เรียกง่ายๆว่า “โยโย่ เอฟเฟค” ในช่วงแรกน้ำหนักจะลงอย่างรวดเร็ว แต่หลายคนพอลดอาหารลงเริ่มมีอาการตบะแตก กลับมากินเยอะเท่าเดิมหรือเยอะกว่าเดิมด้วย เลยทำให้น้ำหนักดีดกลับมามากกว่าเดิมและสิ่งที่เพิ่มกลับไม่ใช่กล้ามเนื้อ แต่เป็นไขมันแทน เพราะร่างกายกลัวเราจะตายครับ เลยเลือกที่จะเก็บเป็นไขมันเป็นอันดับแรก เผื่อไว้เป็นพลังงานสำรอง ฉะนั้นการทานเยอะไม่ได้ทำให้เราอ้วนหรอกครับ ถ้าอาหารที่เราทานนั้นมันดีต่อร่างกาย ร่างกายจะใช้ประโยชน์จากอาหารได้เยอะมากทีเดียว ระบบเผาผลาญก็จะดีมากขึ้น การทำงานของระบบต่างๆในร่างกายก็จะดีมากขึ้น คิดงานอะไรก็ลื่นปรื้ด และยังมีแรงให้ทำอะไรมากมายในแต่ละวันอีกด้วย บอกแล้ว.. การทานเยอะไม่เคยทำให้คนอ้วน ถ้าคุณภาพและปริมาณของอาหารนั้นเหมาะสมครับ

มาจากผลไม้เหมือนกัน แต่ทำไมประโยชน์ที่ได้รับ ถึงต่างกัน? น้ำตาลจากผลไม้ จริงๆแล้วไม่ได้น่ากลัวครับ แต่สิ่งที่น่ากลัวมากที่สุดคือน้ำตาลที่ใส่เพิ่มเข้ามาในน้ำผลไม้ โดยส่วนมากแล้วน้ำผลไม้ที่เราดื่มกันจริงๆไม่ได้มาจากผลไม้ 100% หรอกครับ บางแบรนด์อาจจะใส่น้ำตาลหรือไซรัปเพิ่มเข้าไปเพื่อเพิ่มความหวาน สิ่งนี้แหละครับที่เป็นตัวอันตรายมากกว่า น้ำผลไม้ – มักมีน้ำตาลสังเคราะห์ HFCS (High- Fructose Corn Syrup)ที่ร่างกายสามารถดูดซึมเข้ากระแสเลือดได้ไว และเปลี่ยนเป็นไขมันได้ง่ายถ้าหากทานมากจนเกินไป ซึ่งเป็นสาเหตุของโรคอ้วนและอาจทำให้เป็นเบาหวานได้เลยนะครับ ผลไม้ – มีน้ำตาล (Fructose) ซึ่งมาจากธรรมชาติ ซึ่งการได้รับน้ำตาลฟรัคโตสที่มากเกินไปก็ส่งผลเสียต่อร่างกายได้เช่นกัน แต่ถึงอย่างนั้นเพื่อนๆต้องทานผลไม้เยอะมากๆ ถึงจะได้รับฟรัคโตสที่มากเกินความจำเป็น ฉะนั้นไม่ต้องห่วงครับ ถ้าเพื่อนๆทานผลไม้ในปริมาณที่เหมาะสม จะส่งผลดีต่อสุขภาพและยังช่วยลดน้ำหนักได้ด้วย เพราะในผลไม้มีไฟเบอร์ที่ช่วยให้ร่างกายใช้พลังงานในการย่อยมากขึ้น และยังทำให้เราได้รับวิตามินและแร่ธาตุต่างๆเพิ่มมากขึ้นอีกด้วย น้ำตาลจากผลไม้ไม่น่ากลัวเท่ากับน้ำตาลที่เติมเข้าไปในน้ำผลไม้ ทางที่ดีควรเลือกทานผลไม้เป็นผลที่มาจากธรรมชาติจะดีที่สุดครับ เพราะมีไฟเบอร์ วิตามิน และแร่ธาตุหลากหลาย ที่ช่วยให้ร่างกายและสุขภาพแข็งแรง และลดความเสี่ยงการเกิดโรคต่างๆได้ และควรเลือกทานผลไม้ที่ทานได้ทั้งเปลือกนะครับ เช่น แอปเปิ้ล เบอร์รี่ต่างๆ เป็นต้น

ช่วงนี้ก็จะวนเวียนอยู่กับการกินและก็อดหน่อยนะครับ หลายคนบอกว่าการทำ IF ดี ช่วยลดไขมันได้.. ซึ่งก็จริงครับ แต่วันนี้เราลองมาดูกันหน่อยว่าการที่เรากินกับอดนั้น ในร่างกายเกิดอะไรขึ้นบ้าง เมื่อกิน – ร่างกายจะหลั่งฮอร์โมนอินซูลินให้ใช้พลังงานจากอาหารที่กิน และหยุดการใช้พลังงานสะสมจากตับทั้งรูปแบบไกลโคเจนและไขมัน และก็นำพลังงานที่ไม่ได้ใช้ไปเก็บเป็นไกลโคเจนเพิ่ม และส่วนที่เหลือก็ถูกเปลี่ยนเป็นไขมันสะสมครับ เมื่ออด – เมื่อเราท้องว่าง ระดับอินซูลินก็จะลดลง จนปริมาณของไกลโคเจนที่ตับเริ่มน้อยมากพอ ร่างกายก็จะสับสวิตช์ไปดึงพลังงานจากไขมันสะสมมาใช้ หลายคนบอกว่าอย่าปล่อยให้ท้องว่างเพราะจะไม่มีแรง ซึ่งไม่จริงเลยครับ การท้องว่างไม่ได้แปลว่าร่างกายจะขาดพลังงาน เพียงแต่สลับไปดึงพลังงานจากไขมันสะสมมาใช้ก็เท่านั้นเอง เมื่อเรารู้แล้วว่ากินหรืออด ตัวละครหลักของเราก็คือ “อินซูลิน” โรคอ้วนเกิดจากฮอร์โมนทำงานผิดปกติ เนื่องจากอาหารที่ไม่มีคุณภาพ ถ้าเป้าหมายคือการลดน้ำหนัก ควรเลือกทานอาหารที่ดีและเหมาะสมต่อร่างกายและไม่กระตุ้นอินซูลินมากเกินไป ควบคู่กับการทำ IF ไปด้วยเพื่อประสิทธิภาพสูงสุดในการลดน้ำหนักครับ